ماریو کاساس
| ماریو کاساس | |
|---|---|
_(cropped).jpg) ماریو کاساس در سال ۲۰۱۷ | |
| نام هنگام تولد | ماریو کاساس سی‌یرا |
| زادهٔ | ۱۲ ژوئن ۱۹۸۶ (۳۷ سال) لاکرونیا، گالیسیا، اسپانیا |
| ملیت | اسپانیایی |
| تحصیلات | مدرسه هنرهای دراماتیک کریستینا روتا |
| پیشه | بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۲۰۰۵ تا کنون |
| شریک(های) زندگی | ماریا والورده[۱] (۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴) برتا باسْـکِـس (۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶) بلانکا سوآرس[۲] (۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹) |
| خویشاوندان | اسکار کاساس (برادر) |
ماریو کاساس سی‌یرا (اسپانیایی: Mario Casas Sierra؛ زادهٔ ۱۲ ژوئن ۱۹۸۶) بازیگر اهل اسپانیا است. او با نقش‌آفرینی در سریال تلویزیونی مردان پاکو و بعداً در فیلم سینمایی سه قدم بالاتر از بهشت به شهرت رسید.
اوایل زندگی[ویرایش]
کاساس در لاکرونیا زاده شد و در سن ۴ سالگی با والدینش به بارسلون نقل مکان کردند.[۳][۴] او پس از تحصیل در «مدرسه هنرهای نمایشی کریستینا روتا» مصمم شد تا بازیگر شود.
حرفهٔ بازیگری[ویرایش]
۲۰۰۵–۲۰۱۰: کارهای اولیه و آغاز پیشرفت[ویرایش]
کاساس از سال ۲۰۰۵ و در سن ۱۹ سالگی بازیگری جدی را با حضور در مجموعه‌های احساسی تلویزیونی آغاز کرد، و سپس در چندین فیلم اسپانیایی نقش‌های کوچکی را ایفا نمود.[۵] در واقع ماریو کاساس حرفه بازیگری خود را با حضور در سریال‌های تلویزیونی وسواس، انگیزه‌های شخصی و زنان آغاز کرد. او با نخستین بازی خود در فیلم باران تابستان به کارگردانی آنتونیو باندراس در سال ۲۰۰۶ مورد توجه رسانه‌های داخلی قرار گرفت.
در همان سال او به گروه بازیگران سریال اس‌ام‌اس: بی‌واهمه از رؤیا درشبکهٔ تلویزیونی «لاسکستا» پیوست. سپس کاساس در نقش «آئیتور کاراسکو» در سریال مردان پاکو در شبکهٔ آنتنا ۳ ظاهر شد که بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ در آن نقش‌آفرینی نمود و مورد توجه مخاطبان بین‌المللی قرار گرفت.
در سال ۲۰۰۹، کاساس در دو فیلم موفق ظاهر شد، فرار مغزها در نقش مقابل آمایا سالامانکا، و سکس، مهمانی و دروغ به همراه بهترین دوستش یون گونسالس[۶] و همچنین آنا ماریا پلبورسا، آنا د آرماس و اوگو سیلبا. هر دو فیلم موفق شدند در آخر هفته اکران خود پیشتاز فروش گیشه باشند. در سال ۲۰۱۰، کاساس در فیلم بدن نئونی به کارگردانی پاکو کابساس بازی کرد. اواخر همان سال در دسامبر ۲۰۱۰، او در فیلم سه قدم بالاتر از بهشت در نقش مقابل ماریا والورده ظاهر شد. این فیلم در نهایت پرفروش‌ترین فیلم اسپانیایی سال شد و دنبالهٔ فیلم می‌خواهمت بود، که در آن کاساس، والورده و کلارا لاگو بازی می‌کنند و در سال ۲۰۱۲ به نمایش درآمده بود.[۷] او همچنین در فیلم ترس (۲۰۱۰) به کارگردانی ژاومه بالاگرو ظاهر شد.[۸]
۲۰۱۱–اکنون: گسترش حرفه و موفقیت‌های بیشتر[ویرایش]
از سال ۲۰۱۱، کاساس در سریال کشتی شبکهٔ آنتنا ۳ بازی کرد، او همچنین در سریال می‌خواهمت نقش‌آفرینی نمود که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد. در اواخر سال ۲۰۱۳ و اوایل سال ۲۰۱۴، او برای دومین پروژه سینمایی خود به زبان انگلیسی به نام ۳۳ با آنتونیو باندراس و ژولیت بینوش به کلمبیا و شیلی رفت، فیلمی که بر اساس حادثه ۲۰۱۰ معدن سن خوزه ساخته شد.[۹] در سال ۲۰۱۵، ماریو همچنین در دو فیلم دیگر بازی کرد: فیلم کمدی شب بزرگ من به کارگردانی آلکس د لا ایگلسیا و همچنین در درام عاشقانهٔ درختان نخل در برف که او دوباره با کارگردان فیلم‌های سه قدم بالاتر از بهشت و می‌خواهمت، یعنی فرناندو گونسالس مولینا همکاری نمود.[۱۰] در سال ۲۰۱۶، او در یک فیلم دلهره‌آور به نام مهمان نامرئی بازی کرد که به‌لحاظ تجاری موفق بود، اگرچه با واکنش‌های متفاوت منتقدان روبرو شد. این فیلم در اسپانیا ۳٫۹ میلیون دلار و در چین ۱۷۲٫۴ میلیون یوان فروش داشت. در سایت راتن تومیتوز این فیلم بر اساس نقدهای ۸ منتقد، ۶۷ درصد محبوبیت داشت.
در سال ۲۰۱۸، کاساس در فیلم عکاس ماوتهاوزن بازی کرد که داستان فرانسیسکو بُـش، عکاس جمهوری‌خواه اسپانیایی را روایت می‌کند که در طول جنگ جهانی دوم به اردوگاه کار اجباری ماوتهاوزن فرستاده شد.[۱۱] کاساس برای بازی در نقش بُـش در دوران زندان، حدود ۱۲ کیلوگرم (۲۶ پوند) وزن کم کرد.[۱۲]
در اکتبر ۲۰۲۲، کاساس نخستین فیلم بلند خود با نامِ تنهایی‌ام بال دارد را در مقام کارگردان ساخت، که فیلمنامه‌اش را به‌همراه «دبورا فرانسوا» نگاشته بود و در آن برادرش اسکار کاساس نقش‌آفرینی نمود.[۱۳]
فیلم‌شناسی[ویرایش]
سینما[ویرایش]
| سال | عنوان | نقش |
|---|---|---|
| ۲۰۰۶ | باران تابستان | موراتایا |
| ۲۰۰۹ | سکس، مهمانی و دروغ | تونی |
| ۲۰۰۹ | فرار مغزها | امیلیو کاراباخوسا بنیتو |
| ۲۰۱۰ | بدن نئونی | ریکی |
| ۲۰۱۰ | سه قدم بالاتر از بهشت | اوگو «آچه» الیورا |
| ۲۰۱۲ | واحد ۷ | آنخل لارِس پاچکو |
| ۲۰۱۲ | می‌خواهمت | اوگو الیورا کاسترو |
| ۲۰۱۳ | قاطر | خوان کاسترو |
| ۲۰۱۳ | جادوگران سوگاراموردی | آنتونیو «تونی» |
| ۲۰۱۳ | اسماعیل | فلیکس |
| ۲۰۱۴ | ۳۳ | آلکس وگا |
| ۲۰۱۴ | بهشت | گولی |
| ۲۰۱۵ | شب بزرگ من | آدانه |
| ۲۰۱۵ | درختان نخل در برف | کیلیان |
| ۲۰۱۶ | تورو | تورو |
| ۲۰۱۶ | مهمان نامرئی | آدریان دوریا |
| ۲۰۱۷ | بار | ناچو |
| ۲۰۱۷ | زیر پوست گرگ | مارتینون |
| ۲۰۱۸ | عکاس ماوتهاوزن | فرانسیسکو بُش |
| ۲۰۱۹ | خدا نگهدار | خوآن |
| ۲۰۲۰ | مستأجر | توماس |
| ۲۰۲۰ | بهیار | آنخل |
| ۲۰۲۰ | عبور از خط قرمز | دانی |
| ۲۰۲۳ | جعبه پرنده بارسلونا | سباسین |
تلویزیون[ویرایش]
| سال | عنوان | نقش | توضیح |
|---|---|---|---|
| ۲۰۲۱ | بی‌گناه | ماتئو ویدال | ۸ قسمت از مینی‌سریال |
| ۲۰۱۹ | غریزه | مارکو مور | ۸ قسمت از مینی‌سریال |
| ۲۰۱۸ | پاکیتا سالاس | در نقش خودش | بازی در قسمت «راز» |
| ۲۰۱۳–۲۰۱۱ | کشتی | اولیسس گارمندیا | بازی در ۴۳ قسمت |
| ۲۰۱۰–۲۰۰۷ | مردان پاکو | آیتور کاراسکو | بازی در ۷۹ قسمت |
| ۲۰۰۷–۲۰۰۶ | اس‌ام‌اس: بی‌واهمه از رؤیا | ژاوی یورنس | بازی در ۱۸۴ قسمت |
| ۲۰۰۶ | زنان | در نقش خودش | بازی در قسمت «ایرنه» (حضور افتخاری) |
| ۲۰۰۵ | وسواس | نیکلاس «نیکو» کاستیا | ۷ قسمت |
| ۲۰۰۵ | انگیزه‌های شخصی | حضور افتخاری | بازی در قسمت «عاقبتِ ویکتوریا کاستلانوس؟» |
جوایز و نامزدی‌ها[ویرایش]
| سال | جایزه | رشته/شاخه | نام اثر | نتیجه | منبع |
|---|---|---|---|---|---|
| ۲۰۰۹ | چهاردهمین دوره جشنوارهٔ لِـس‌گای‌سینه‌ماد | جایزهٔ نقش‌آفرینی لِـس‌گای | سکس، مهمانی و دروغ | برنده | [۱۴][۱۵] |
| ۲۰۱۱ | ۶۱مین دوره جوایز فوتوگراماس سیمین | بهترین بازیگر مرد | سه قدم بالاتر از بهشت | نامزدشده | [۱۶] |
| جایزهٔ ای‌سی‌ئی لاتین | بهترین بازیگر جدید | برنده | [۱۷] | ||
| ۲۰۱۲ | ۶۲مین دوره جوایز فوتوگراماس سیمین | بهترین بازیگر تلویزیون | کشتی | نامزدشده | [۱۸] |
| نخستین دورهٔ جوایز هواداران نئوکس | بهترین بازیگر سینمای اسپانیا | می‌خواهمت | برنده | [۱۹] | |
| ۲۰۱۴ | نخستین دورهٔ جوایز فروس | بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | جادوگران سوگاراموردی | برنده | [۲۰] |
| بهترین بازیگر مرد | قاطر | نامزدشده | |||
| ۲۰۱۶ | سومین دورهٔ جوایز فروس | بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | شب بزرگ من | برنده | [۲۱] |
| ۲۰۲۱ | هشتمین دورهٔ جوایز فروس | بهترین بازیگر فیلم سینمایی | عبور از خط | برنده | [۲۲] |
| ۳۵مین دورهٔ جوایز گویا | بهترین بازیگر مرد | برنده | [۲۳] | ||
| سیزدهمین دورهٔ جوایز گائودی | بهترین بازیگر مرد | برنده | [۲۴] |
منابع[ویرایش]
- ↑ Ana Campuzano. «La ruptura inesperada de Mario Casas y María Valverde». El Mundo.
- ↑ «Blanca Suárez y Mario Casas rompen su relación: estos son los motivos». El Español.
- ↑ "Las diez fotos de la infancia de Mario Casas". RTVE.es (به اسپانیایی). 11 February 2016. Retrieved 26 July 2018.
- ↑ "Atención, Mario Casas: ¡Tu hermano Óscar te pisa los talones!". ¡Hola!. 23 August 2015.
- ↑ Woodman, Stephen (12 March 2018). "Meet Mario Casas, the Superstar Spanish Actor You Still Haven't Heard Of". Culture Trip. Retrieved 28 July 2018.
- ↑ Redondo, David; Blázquez, Clara (18 June 2009). Sánchez, Álvaro (ed.). "Entrevista a Mario Casas, en exclusiva". Punto de Encuentro (به اسپانیایی). Archived from the original on 8 August 2012. Retrieved 2 November 2012.
- ↑ "Mario Casas, María Valverde y Clara Lago presentan 'Tengo ganas de ti'". Hola (به اسپانیایی). 19 June 2012. Retrieved 2 November 2012.
- ↑ Maldivia, Beatriz (18 December 2010). "'Miedo', la wikipeli dirigida por Jaume Balagueró y miles de internautas". Blog de Cine (به اسپانیایی). Archived from the original on 9 February 2017. Retrieved 14 September 2018.
- ↑ "Antonio Banderas, Mario Casas y Juliette Binoche presentan 'Los 33' con los mineros de Atacama". Hola!. 3 February 2014. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 14 September 2018.
- ↑ "Mario Casas protagoniza la adaptación del best seller "Palmeras en la nieve"". ABC (به اسپانیایی). 23 September 2013. Retrieved 14 September 2018.
- ↑ Antón, Jacinto (23 November 2017). "La vida del fotógrafo que sufrió el horror nazi se convierte en película". El País. Prisa. Retrieved 5 January 2018.
- ↑ "Mario Casas protagoniza 'El fotógrafo de Mauthausen', participada por RTVE". RTVE (به اسپانیایی). 10 November 2017. Retrieved 5 January 2018.
- ↑ Rosado, Ricardo (2 November 2022). "'Mi soledad tiene alas': imágenes en exclusiva de la primera película de Mario Casas como director". Fotogramas.
- ↑ Fdez, Juan M. (4 November 2009). "El festival de cine gay de Madrid premia a los actores de 'Mentiras y gordas'". El Confidencial.
- ↑ "14º Festival Internacional de Cine Lésbico Gai y Transexual de Madrid" (PDF). Fundación Triángulo. p. 24. Retrieved 7 January 2023.
- ↑ "Elena Anaya y Javier Bardem triunfan en los Fotogramas de Plata 2011". Ideal. 15 March 2011.
- ↑ "Anuncian los ganadores en cine y televisión para los ACE 2011". 3 March 2011.
- ↑ "Así vivimos los Fotogramas de Plata 2011". Fotogramas. 12 March 2012.
- ↑ "Mario Casas triunfa en los "Neox Fan Awards" ante un ejército de famosos". vertele. 24 October 2012 – via eldiario.es.
- ↑ Agudo, Jesús (28 January 2014). "Lista de ganadores de los Premios Feroz 2014". ecartelera.
- ↑ "Palmarés de los premios feroz 2016". Fotogramas. 19 January 2016.
- ↑ "Estos son los ganadores de los Premios Feroz de 2021: la lista completa, por categorías". El Confidencial. 2 March 2021.
- ↑ "Premios Goya 2021: consulta aquí la lista completa de ganadores". eldiario.es. 6 March 2021.
- ↑ "Consulteu tots els guanyadors de la tretzena edició dels premis Gaudí". VilaWeb. 21 March 2021.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ماریو کاساس موجود است. |
- ماریو کاساس در IMDb
- ماریو کاساس در اینستاگرام
- ماریو کاساس در توییتر
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |